Tijdens Interieur 2012 kon het grote publiek voor het eerst kennismaken met Bram Vanderbeke (°1991). Met z’n ouverture Woven, een ‘met planken geweven werkplek’, gaf de jonge Meulebekenaar ineens zijn visitekaartje af, waarbij ‘de ruimte in de ruimte’ centraal staat. Zelf vond hij de ruimte om zich verder te ontplooien in de Eindhovense Designacademy.
1. Van metselen en houtbewerking tot Woven
2. Ontwerpen over de grenzen heen
3. Mooie merken die inspireren
4. Ruimte in een ruimte
5. Een blik op de toekomst
Van metselen tot houtbewerken
“Ik wou altijd al met mijn handen werken. Door mijn opleiding aan het VTI van Tielt groeide ik gestaag richting interieur.”“Geïnspireerd door mijn grootvader droomde ik er als kleine jongen van om metselaar te worden”, steekt de jonge designer ietwat verrassend van wal. “Niet veel later, in de lagere school, wilde ik binnenhuisarchitect worden. Maar sowieso wou ik altijd al met m’n handen werken. De keuze voor houtbewerking, weliswaar in combinatie met metselen, aan het VTI van Tielt was dan ook een logische stap. De reputatie van deze school staat in de regio hoog aangeschreven, onder meer door de deelname van de leerlingen aan talloze wedstrijden. In de derde graad merk je dat de opleiding al wat meer neigt naar interieur, wat me dan ook deed besluiten mijn stage te lopen bij Emmanuel Fraeye, keukenbouwer maar ook vrij veel bezig met interieur.”
Van Tielt gaat het voor Bram richting Gent, waar hij de opleiding Interieurvormgeving volgt aan het KASK (waar hij onder meer Cas Moor ontmoet). “Gestuwd vanuit m’n passie om zelf dingen te maken, besloot ik me er al vrij snel te focussen op Meubel & Design. M’n afstudeerproject werd Woven.”
Woven
Vaak wordt aangenomen dat een open werkplek de efficiëntie niet ten goede komt, maar dat ook het alternatief, de ‘hokjes’ nefast zijn voor het sociale aspect in een professionele omgeving. Voor Bram was deze paradox de uitgangssituatie om in 2012 Woven te creëren, een open-gesloten bureauconcept in multiplex, gepoederlakt staal en esdoornhout.
Deze houten latten zijn hierbij zodanig verweven dat de persoon aan dit bureau zich kan focussen, maar dat er toch nog voldoende ruimte is om de relatie met de omgeving in stand te houden. “Een ruimte in de ruimte dus.”
